Over de CGR
1. Waarom bestaat er naast de Geneesmiddelenwet een Gedragscode Geneesmiddelenreclame?
De Nederlandse farmaceutische sector kent een lange traditie op het gebied van zelfregulering. Sinds 1926 ziet de Stichting Keuringsraad Openbare Aanprijzing Geneesmiddelen (KOAG) toe op een zorgvuldige geneesmiddelenreclame richting het publiek. Met de invoering van wettelijke regels op het gebied van geneesmiddelenreclame, hebben de betrokken partijen de traditie van zelfregulering voortgezet. De overheid ondersteunt zelfregulering door het draagvlak van de naleving van de normen die daarvan uitgaat.
2. Is de CGR wel onafhankelijk?
Het bestuur van de CGR wordt gevormd door vertegenwoordigers van de koepelorganisaties die zijn betrokken bij de verstrekking van geneesmiddelen (zowel de farmaceutische industrie als voorschrijvers (artsen, verpleegkundigen en physician assistants) en afleveraars (apothekers en drogisten)). De oordelen van de CGR worden gegeven door onafhankelijke Codecommissies, voorgezeten door juristen die over het algemeen werkzaam zijn (geweest) bij de rechterlijke macht.
3. Waarom zijn er twee verschillende toezichthouders voor geneesmiddelenreclame?
De CGR ziet toe op de Gedragscode Geneesmiddelenreclame. De Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) houdt toezicht op de Geneesmiddelenwet. De CGR en de IGJ hebben een eigen toezichtsverantwoordelijkheid die naast elkaar functioneert. Er zijn samenwerkingsafspraken gemaakt waarbij het primaat van het toezicht op geneesmiddelenreclame ligt bij de CGR en de IGJ zich concentreert op thematisch toezicht en zware overtredingen (waaronder recidive).
4. Hoe wordt de CGR gefinancierd?
Het toezicht van de CGR wordt gefinancierd uit de vergoedingen die partijen betalen voor een adviesaanvraag of de klachtenprocedure. Het bestuur van de CGR draagt haar eigen kosten op basis van contributies van de koepelorganisaties die in het bestuur zitting hebben.