ADVIES (AA11.122) van de Codecommissie op het verzoek van X op de voet van artikel 59 van het Reglement van de Codecommissie en de Commissie van Beroep van de Stichting Code Geneesmiddelenreclame, uitgebracht door de voorzitter van de Codecommissie.
De Codecommissie heeft kennis genomen van de adviesaanvraag en de daarbij gevoegde stukken.

1. Het verzoek:
X heeft gevraagd advies te geven met betrekking tot de sponsoring van een ziekenhuisapotheek. Het betreft de vergoeding van de kosten die de
ziekenhuisapotheek maakt voor de thuistoedienservice van geneesmiddel Y (Merknaam A), een zogenaamd weesgeneesmiddel. De thuistoedienkosten bedragen per patiënt per keer € 114,15, hetgeen neerkomt op een bedrag van ongeveer € 2.700,= per patiënt per jaar. X heeft overgelegd een kostenoverzicht van de toedienkosten per patiënt van een ziekenhuisapotheek X is niet bekend of bepaalde posten in de offerte reeds worden betaald via andere kanalen.

2. Het oordeel van de Codecommissie:
Naar het oordeel van de Codecommissie kan het vergoeden van de kosten die de ziekenhuisapotheek maakt in verband met de thuistoedienservice van het weesgeneesmiddel Y (Merknaam A) niet worden gerechtvaardigd op grond van de Gedragsregels Sponsoring. Nog los van de vraag of deze vergoeding ten goede komt aan een individuele beroepsbeoefenaar, hetgeen volgens artikel 3 van de Gedragsregels sponsoring niet is toegestaan, kan deze vergoeding immers niet worden aangemerkt als het verlenen van financiële ondersteuning van een innovatieve en/of kwaliteitsverbeterende activiteit of van een verbetering van zorg aan patiënten of van de bevordering van de medische wetenschap die niet of niet volledig op andere reguliere wijze kan worden gefinancierd als bedoeld in artikel 5.1 van de Gedragsregels Sponsoring. De thuistoedienservice behoort in beginsel tot de zorgplicht
van het ziekenhuis bij de verstrekking van het betrokken geneesmiddel.
Nu de vergoeding voor de kosten van de thuistoedienservice niet is toegestaan op basis van de Gedragsregels Sponsoring, moet worden onderzocht of X zich daarvan moet onthouden op grond van artikel 18 van de Gedragscode Geneesmiddelenreclame. De Codecommissie komt tot het oordeel dat dat niet het geval is onder de navolgende reden.
X is bereid voornoemde kosten die zijn gelieerd aan de verstrekking van haar product, te dragen. Feitelijk komt dit neer op het geven van een korting in verband met de levering van geneesmiddelen. Ingevolge artikel 19 van de Gedragscode is het geven van een korting in geld toegestaan, indien deze uitdrukkelijk schriftelijk (met name op een factuur of creditnota) tot uitdrukking is gebracht en verband houdt met de levering van een geneesmiddel. Dit wordt bevestigd door artikel E.16 UNG waarin is bepaald dat “maatregelen of handelspraktijken inzake prijzen, marges en kortingen verband houdend met handelstransacties (“bonussen en kortingen”) zijn uitgezonderd van het bestaande verbod op gunstbetoon.” In de toelichting wordt daarbij als voorwaarde gesteld dat dit wel transparant moet zijn.
Samenvattend dient dan ook te worden geconcludeerd dat het vergoeden van bedoelde kosten aan een ziekenhuisapotheek in verband met de levering van geneesmiddelen is toegestaan, mits daarbij aan de in artikel 19 van de Gedragscode gestelde voorwaarden wordt voldaan.

3. De kosten:
De Codecommissie bepaalt dat de aan deze adviesaanvraag verbonden kosten separaat aan X in rekening zullen worden gebracht.

Aldus gedaan te Gouda op 6 februari 2012 door mr. A.H.E. van der Pol voorzitter.