ADVIES (AA12.053) van de Codecommissie op het verzoek van [apotheek X] van 14 mei 2012 op de voet van artikel 59 van het Reglement van de Codecommissie en de Commissie van beroep van de Stichting Code Geneesmiddelenreclame, uitgebracht door de voorzitter
van de Codecommissie.
De Codecommissie heeft kennis genomen van de adviesaanvraag van [Y], marketingcoördinator van verzoekster, en van de nadien op 15 mei en op 7 juni 2012 nader ingezonden stukken.

1. Het verzoek

Verzoekster heeft onder de titel “Ad hoc bereidingen” de mogelijkheid geopend voor ziekenhuisapotheken en openbare apotheken om ongeregistreerde geneesmiddelen bij haar te verkrijgen. Daartoe heeft zij een informatiebulletin gemaakt dat om de twee maanden aan de betrokken apotheken wordt verzonden. Daarnaast heeft zij een website geopend waarop informatie wordt verstrekt over de diensten die zij verleent.
Verzoekster verneemt graag of een en ander zich verdraagt met de Code Geneesmiddelenreclame.

2. De beoordeling door de Codecommissie

In artikel 4.1.1 van de genoemde Code is bepaald dat reclame met betrekking tot een geneesmiddel waarvoor geen handelsvergunning is verleend, verboden is. De Codecommissie staat dientengevolge voor de vraag of de uitingen van verzoekster al dan niet als reclame zijn aan te merken. Deze vraag is in algemene zin niet eenvoudig te beantwoorden. Er zal een onderscheid moeten worden gemaakt tussen mededelingen van producten die verkregen kunnen worden en reclame voor die producten. Onder reclame wordt blijkens het woordenboek van de Nederlandse taal verstaan de georganiseerde aanwending van middelen waarmee iemand tracht de publieke opinie of de kooplust in een voor hem aantrekkelijke richting te leiden.
Naar het oordeel van de Codecommissie kan het informatiebulletin, zoals dat thans aan de Codecommissie is voorgelegd, niet als reclame worden aangemerkt, behoudens voorzover daarin onder het kopje “Wijziging” is medegedeeld dat neusspray [Z] van samenstelling is veranderd. In de verdere tekst van dit gedeelte is vermeld dat de toediening van de neusspray nu onder elke hoek mogelijk is en voorts dat het product een hogere concentratie en lager volume bevat ten opzichte van de oude formulering. Hiermee wordt kennelijk bevorderd dat van dit specifieke middel meer gekocht wordt.

De website roept bij de Codecommissie geen bezwaren op. Het gaat hier onmiskenbaar om het mededelen van de producten die bij verzoekster gekocht kunnen worden zonder dat daar aantekeningen aan toe zijn gevoegd die als reclame zouden moeten worden aangemerkt.
Een en ander leidt tot de conclusie dat het informatiebulletin en de website niet in strijd zijn met de Gedragscode Geneesmiddelenreclame, behoudens waar het de hierboven onder het kopje “Wijziging” vermelde tekst betreft.

De Codecommissie hecht er aan aan het bovenstaande toe te voegen dat hiermee geen oordeel wordt gegeven over toekomstige uitgaven van het informatiebulletin. Uit de stukken blijkt dat het de bedoeling is iedere twee maanden een dergelijk bulletin aan ziekenhuisapothekers en openbare apothekers toe te zenden. Er zal telkens moeten worden nagegaan of een mededeling in die bulletins al dan niet als reclame moet worden aangemerkt. Er zullen geen aanprijzende termen gebruikt mogen worden en evenmin zullen producten speciale aandacht mogen krijgen. Is dat het geval, dan zal al spoedig van reclame gesproken moeten worden en zal van handelen in strijd met de Gedragscode sprake zijn.

3. De kosten
De Codecommissie bepaalt dat de aan deze adviesaanvraag verbonden kosten separaat aan verzoekster in rekening zullen worden gebracht.

Aldus gedaan te Amsterdam op 21 juni 2012 door mr. P.A. Offers, voorzitter.